Hoek van Holland is verweven met de Nieuwe Waterweg. Het dorp vindt haar oorsprong in de primitieve nederzetting die ontstond bij het graven van de vaargeul door een zandplaat in de Maasmonding (1864), het plan van ingenieur Caland. De eerste bewoners waren de arbeiders en de andere betrokkenen bij dit project. Later, door de komst van een spoorverbinding met Rotterdam (1893), vestigden zich er ook spoorwegpersoneel en na de bouw van een aanlegsteiger voor een scheepvaartverbinding met Harwich (1893) havenarbeiders en administratief personeel. Aanvankelijk viel het dorp onder de gemeente ’s-Gravenzande, maar vanaf 1914 zwaaide het 30 km verder opgelegen Rotterdam de scepter. Langzamerhand ontwikkelde Hoek van Holland zich ook als badplaats voor Westlanders en Rotterdammers. De opening van de Boulevard op 17 juli 1939 moest de aanzet geven tot verdere toeristische ontwikkeling. Maar het pakte anders uit. De oorlogsdreiging en WO2 gooiden roet in het eten. De roman Hoekse luchten geeft inzicht in deze periode: van de opening van de Boulevard (17 juli 1939) tot en met de chaotische eerste oorlogsdagen (10 - 14 mei 1940). Deze eindigden met de evacuatie van de totale bevolking naar het Westland. De groene knoppen hiernaast leiden naar achtergrondinformatie. |
Tekst achter de knoppen:
Ed van Berkel, i.s.m. Dirk Ruis |